Pamiętaj oddając swoje dziecko do żłobka najważniejsze jest, abyście byli przekonani o słuszności swojej decyzji. Dziecko wyczuwa emocje bliskich mu dorosłych, zwłaszcza matki i przejmuje je w swoich zachowaniach. Łatwiej będzie maluchowi zaakceptować pobyt poza domem kiedy poczuje „przyzwolenie” od rodziców.
Aby ułatwić dziecku pobyt w żłobku należy je wcześniej przygotować do nowej sytuacji. Poniżej kilka praktycznych wskazówek, które mogą pomóc:
1. Przyzwyczajaj swoje dziecko do nowych osób: wychodź do znajomych, na plac zabaw, pozwalaj innym członkom rodziny zajmować się maluchem. W ten sposób nabierze odwagi i będzie łatwiej nawiązywać kontakty.
2. Świetnym sposobem na oswajanie dziecka z nowymi miejscami może być nocowanie u dziadków, cioci, przyjaciół. Dziecko nie będzie się bało zasypiać w żłobku bez rodziców, będzie potrafiło bawić się z innymi, powoli przyzwyczai się do rozstania z rodzicami.
3. Możesz czytać dziecku książeczki (np. z serii Kamyczek od 2 r. ż.). lub słuchać razem z nim bajek o tym jak jest w żłobku. Wspólnie rozmawiajcie o tym, jak wygląda dzień, co tam robią dzieci, co robi Pani ( pomoże w tym zapoznanie się z planem dnia proponowanym w żłobku). Twoja starsza pociecha będzie mogła o wszystko Cię zapytać, a młodszej ze szczegółami opowiedz, co się dzieje na każdym obrazku.
4. Pozwalaj dziecku na samodzielną zabawę. Niech kilka razy w ciągu dnia, przez chwilkę zajmie się sobą, wymyśli dla siebie zajęcie. Może też bawić się z innym maluchem czy rodzeństwem bez ingerencji rodziców. Gdy maluch pójdzie do żłobka, będzie mu łatwiej odnaleźć się wśród grupy dzieci, gdzie nie jest jedynym, który wymaga uwagi.
5. Ogranicz do minimum noszenie dziecka na rękach, ucz dziecko spożywania posiłków lub karmienia przy stole, ucz samodzielnego zasypiania w ciągu dnia ( nie kołysz, nie bujaj itp.), powoli przyzwyczajaj do korzystania z nocniczka.
6. Możecie wcześniej wspólnie poznać drogę z domu do żłobka. Rozejrzyjcie się, co ciekawego mijacie po drodze, jak wygląda budynek żłobka. Rozmawiaj o tym co widzicie z dzieckiem.
7. Nie zostawiaj dziecka od razu na pięć czy sześć godzin, w miarę możliwości przystosuj je stopniowo do nowej sytuacji.
8. Nigdy nie wychodź bez pożegnania. Zawsze, powiedz, że wychodzisz do pracy i wrócisz na przykład po obiedzie czy po drzemce, ucałuj i przytul, pomachaj. Ma to być czułe, ale zdecydowane pożegnanie. Dziecko musi wiedzieć, że nie znikasz nagle. Może wtedy wpaść w panikę ze strachu, że już nie wrócisz.
9. Nie mów dziecku, że wrócisz za chwilę, gdy tak naprawdę wracasz za kilka godzin.
10. Staraj się nie spóźniać, aby nie zawieść zaufania dziecka. Jeżeli wiesz, że możesz być dużo później, zadzwoń do żłobka i o tym uprzedź.
11. Dziecko w pierwszych dniach będzie płakało, ale gdy zrozumie, że mama czy tata zawsze po nie wracają, przestanie się bać. Na to jednak potrzeba czasu. Pamiętaj, że zadaniem Pań jest zabawienie Twojego malucha i wsparcie go w trudnych chwilach.
12. Bardzo ważne jest Twoje nastawienie do całej sytuacji. Jeśli jest ci ciężko, martwisz się, poszukaj wsparcia w najbliższych, głośno mów o swoich obawach. Przy dziecku jednak staraj się mówić o żłobku z uśmiechem, zachęcająco. Dziecko od pierwszych dni odczytuje nastrój rodziców, Twoje negatywne nastawienie i strach szybko mu się udzieli. Nie mów: „Przecież wiesz, że MUSISZ tu być“, „Ja wiem, że ty NIE CHCESZ tu zostać, ale nie mamy innego wyjścia“, „WYTRZYMAJ tu trochę, a w domu będziemy się w nagrodę super bawić.“ Takie wypowiedzi negatywnie nastawiają, żłobek jawi się tu jako kara dla dziecka, zła konieczność, coś strasznego. Żłobek ma być tym, co atrakcyjne, ciekawe, gdzie są miłe Panie i dzieci, dużo ciekawych zabawek, dziecko miło spędza czas.
13. Żłobek to dla dziecka szansa na rozwój i samodzielność. Staraj się utrzymać w domu jak najwięcej żłobkowych rytuałów. Jeśli dziecko myje w żłobku rączki po posiłku, samo je przy stole lub siada na nocnik, róbcie tak też w domu. Dom i żłobek to nie będą dwa odrębne światy, ale wspierające się wzajemnie miejsca, które pozwolą dziecku spokojnie iść naprzód, rozwijać się, czuć się bezpiecznie.
14. Adaptacja każdego z dzieci przebiega bardzo indywidualnie. Jednym wystarczy tydzień, innym miesiąc. Maluch potrzebuje często dłuższej chwili, aby zaufać rodzicowi, że zawsze po nie wróci, a Paniom i dzieciom, że będą się świetnie bawić i nie stanie mu się nic złego.
15. JEŚLI ZAANGAŻUJESZ SIĘ W PRZYGOTOWANIE SWOJEGO MALUSZKA DO NOWEJ SYTUACJI BĘDZIE TO Z OGROMNĄ KORZYŚCIĄ DLA DZIECKA I CIEBIE.